Bij het Nationaal Monument op de Dam ontmoet ik – ongepland – een gevelreiniger. Hij spuit het vuil van de symbolen van overwinning, vrede en nieuw leven. Het gedicht van Holstover over vrijheid is vrijwel onleesbaar geworden. Hier fotografeer ik Juda. Dit nieuwe leven krijgt hier extra betekenis.

Bij de Bijenkorf een foto met winkelend publiek, vluchtig de kribbe passerend. De grote tassen verwijzen naar kooplust en de honger naar meer. Als ik klaar ben, volgt toch een onverwachte wending. Als uit het niets staan ze vrolijk om hem heen: acht dames van de ‘rode hoeden club’ verwelkomen Eli op aarde.

Later die dag haal ik Noah en zijn ouders op in het ziekenhuis. Na de geboorte was er een kleine complicatie, maar het gaat weer goed. Ook hier loopt het anders, de storm heeft ons land bereikt en het verkeer staat vast. De geplande locatie laat ik los. Het alternatief – een tentenkamp met vluchtelingen vlak naast het ziekenhuis – blijkt gewoon te kloppen, dit past bij Jezus.

Met baby Fayèn spreek ik af onder de A8, een skatepark onder de snelweg. Hier staan we in ieder geval droog op deze regenachtige dag. Die ochtend ontmoet ik ook Reni, een dakloze die hier al vier maanden verblijft. Op deze kille plek vertelt hij zijn verhaal. Het raakt mij. Alles lijkt hier samen te vallen, Reni als decor voor onze kribbe.

Voor de shoot met Reachel verlaat ik de stad. Omgeploegde grond en zwarte aarde vormen het decor. Naast moeder gaat broer Revelino mee, op het laatste moment zei de oppas af. Het maakt niet uit, we gaan gewoon. Onderweg zingen we uit volle borst “Laat de boodschap horen, Jezus is geboren”. Revelino klapt enthousiast mee. Hij is zijn tranen vergeten.

Waar Jezus precies op aarde kwam, is niet helemaal duidelijk. Ook over ook het tijdstip wordt gediscussieerd. Ik laat het in het midden. Wat ik wel weet, is dat Hij kwam om licht te brengen in een wereld vol duisternis.

Ruben Timman, fotograaf

Fotografie: Ruben Timman
Assistentie: Shannon Zwart
Redactie: Maarten Nota
Tekst: Ruben Timman